Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu… a nawet do Cerveteri! Czwartek All roads lead to Rome… in our case Cerveteri! Thursday
Dziś był ten dzień, na który część z nas czekała najbardziej – wizyta wśród najmłodszych uczniów IC Cerveteri, czyli w przedszkolu. Naszą przewodniczką pośród najmłodszej gawiedzi została Alessandra Peroni. Po raz kolejny doświadczyliśmy edukacji inkluzyjnej. Tego jak naturalnie sposób nauczyciele tworzą dla swoich uczniów środowisko kształcenia.
Podczas wizyty obserwowaliśmy poranną rutynę przedszkolaków (Alessandra Morlacca), lekcję języka angielskiego (Alessandra Peroni i Marisa Franchi), muzyki (Federica Valeri i gimnastyki (Emanuela Aquila), w której aktywnie uczestniczyliśmy
Duże wrażenie zrobił na nas sposób pracy włoskich koleżanek i kolegów, zwłaszcza sposób a jaki przechodzą oni od szczegółu do ogółu. Poprzez z pozoru banalne ćwiczenia przygotowują dzieci do bardziej skomplikowanych zadań. Tylko najlepsi nauczyciele potrafią w ten sposób zaprojektować i poprowadzić lekcje. Wszystkie aktywności były dokładnie przemyślane i tworzyły spójną całość. Bardzo podobała nam się lekcja muzyki połączona z rytmiką. Również wcieliliśmy się w przedszkolaków i ochoczo wydawaliśmy z siebie rozmaite dźwięki: „sz-sz”, „pa-pa”! Bawiliśmy się znakomicie, przy okazji ćwicząc przepony.
Wizytę zakończyliśmy spotkaniem z nauczycielkami Alessią Amplo i obiema Alessandrami, na którym zaprezentowały nam projekty edukacyjne skierowane do wszystkich dzieci uczących się w przedszkolu i szkole Istituto Comprensivo D’Acquisto – realizowane w ciągu ostatnich kilku lat np. takie jak: „Ogród warzywny”, „Olimpiada” oraz projekt oparty na historii Elmera (tak, tego kolorowego słonia).
Podczas spotkania tłumaczem była Jola – Polka, mama jednego z uczniów, którego poznaliśmy pierwszego dnia pobytu w IC Cerveteri.
Po dniu spędzonym w przedszkolu udaliśmy się na obiad do malutkiej restauracji położonej w historycznej części miasta.
Dzień zakończyło spotkanie, w czasie którego podsumowaliśmy nasze wspólne działania. W trakcie prezentacji prowadzonej przez Lucię mogliśmy zapoznać się z włoskim system edukacyjnym, który szczególną wagę przywiązuje dostosowaniu warunków kształcenia do indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych oraz psychofizycznych możliwości ucznia, w tym ucznia z niepełnosprawnościami. System włączający takie osoby do szkolnictwa powszechnego stanowi z jednej strony bardzo duże wyzwanie, z drugiej jednak pozwala integrować naród. W takim ujęciu oraz kontekście edukacja włączająca stanowi specyficzny rodzaj angażowania w proces socjalizacji dzieci do dwuwymiarowego charakteru bycia w społeczeństwie oraz kulturze. Sprzyja tworzeniu społeczeństwa inkluzyjnego, w którym ludzie mogą doświadczać jedności w różnorodności. Uczenie się w kooperatywie stanowi strategię edukacyjną, która umożliwia:
– realizowanie proinkluzyjnego kontekstu społecznego,
– rozwijanie u uczniów kompetencji poznawczych i społecznych niezbędnych do funkcjonowania w pluralistycznej wspólnocie.
Wieczór zwieńczyło wspólne, prawdziwie włoskie biesiadowanie.
Polaków i Włochów nocne rozmowy przy stole „usianym” włoskimi specjałami nie miały końca. Scaliły jeszcze bardziej naszą przyjaźń i umocniły w przekonaniu, że to nie koniec naszej przygody edukacyjnej. Już nie możemy się doczekać kolejnych działań i projektów, które będziemy razem realizować.
Today was the day that some of us were waiting for the most – a visit among the youngest students of IC Cerveteri, i.e. in the kindergarten. Our guide among the youngest crowd was Alessandra Peroni. Once again, we experienced inclusive education. This is how teachers naturally create a learning environment for their students. During the visit, we observed the morning routine of preschoolers (Alessandra Morlacca), English lessons (Alessandra Peroni and Marisa Franchi), music (Federica Valeri and gymnastics (Emanuela Aquila), in which we actively participated. The way Italian colleagues work, especially the way they go from detail to general, made a great impression on us. Through seemingly trivial exercises, they prepare children for more complicated tasks. Only the best teachers can design and conduct lessons in this way. All activities were carefully thought out and formed a coherent whole. We enjoyed the music lesson combined with rhythmics. We also played the role of preschoolers and eagerly made various sounds: “sh-sh”, “bye-bye”! We had a great time, exercising our diaphragms at the same time.
We ended the visit with a meeting with teachers Alessia Amplo and both Alessandras, during which they presented educational projects aimed at all children studying in the Istituto Comprensivo D’Acquisto kindergarten and school – implemented in the last few years, for example, such as: “The Vegetable Garden”, “Olympics”, and a project based on the story of Elmer (yes, that colorful elephant).
During the meeting, the interpreter was Jola – a Pole, mother of one of the students, whom we met on the first day of our stay at IC Cerveteri.
After a day in kindergarten, we went for dinner at a tiny restaurant located in the historic part of the city.
The day ended with a meeting during which we summarized our joint activities. During the presentation conducted by Lucia, we were able to familiarize ourselves with the Italian educational system, which attaches particular importance to adapting the conditions of education to the individual educational and developmental needs as well as psychophysical abilities of the students, including students with disabilities. The system of including such people in mainstream education is, on the one hand, a very big challenge, but on the other hand, it allows the nation to be integrated. In this approach and context, inclusive education is a specific type of involvement in the process of socialization of children to the two-dimensional nature of being in society and culture. It fosters the creation of an inclusive society where people can experience unity in diversity. Cooperative learning is an educational strategy that enables:
– implementation of a pro-inclusion social context,
– developing students’ cognitive and social competences necessary to function in a pluralistic community.
The evening ended with a joint, truly Italian feast.
Poles and Italians had no end to night conversations at the table “dotted with” Italian specialties. This merged our friendship even more and strengthened our belief that this is not the end of our educational adventure. We are already looking forward to the next activities and projects that we will implement together.